โรงเรียนวัดสังเวช เดิมชื่อ โรงเรียนวัดสังเวชวิศยาราม ตามชื่อเดิมของวัด ได้เปิดการเรียนการสอนครั้งแรก  เมื่อพุทธศักราช ๒๔๒๘ การเรียนการสอนในระยะแรกเป็นการสอนที่อาศัยมูลบทบรรพกิจเป็นหลัก ครั้นเมื่อพุทธศักราช ๒๔๔๕ กระทรวงธรรมการได้กำหนดหลักสูตรใช้ในโรงเรียนประถมศึกษา ๓ ปี เป็นชั้นมูลศึกษา ๑ ปี  ประถมศึกษา ๒ ปี ดังนั้น ผู้ที่จบประถมศึกษาในสมัยแรกจึงเรียนเพียง ๓ ปี และได้เพิ่มเป็น ๔ ปี  เมื่อพระราชบัญญัติประถมศึกษาประกาศใช้ในปีพุทธศักราช ๒๔๖๔

          โรงเรียนประถมวัดสังเวช  เปิดสอนมาจนถึง ปีพุทธศักราช ๒๔๘๕ จึงได้ปิด เนื่องจากนักเรียนน้อยลงเพราะภาวะสงคราม  จนกระทั่ง วันที่ ๑ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๔๙๖  พระเทพมุนี (ทรัพย์ โฆสโก) เจ้าอาวาสวัดสังเวชวิศยารามในสมัยนั้น (ต่อมาได้เลื่อนสมณศักดิ์เป็นสมเด็จพระราชาคณะที่สมเด็จพระวันรัต) ได้อนุญาตให้กระทรวงศึกษาธิการใช้ที่ดินของวัดจัดตั้งโรงเรียนขึ้นอีกครั้งหนึ่ง  และได้เปิดการเรียนการสอน  ในระดับมัธยมศึกษา  ชื่อโรงเรียนวัดสังเวช  ในระยะแรกมีการก่อสร้างอาคารเรียนหลังแรก ได้ฝากนักเรียนรุ่นที่ ๑ และ ๒  ให้เรียนที่โรงเรียนวัดบวรนิเวศ เมื่อสร้างอาคารเรียนแล้วเสร็จ  เมื่อวันที่ ๓ มกราคม พุทธศักราช ๒๔๙๘  จึงย้ายมาเรียนที่โรงเรียนวัดสังเวช  โดยมีสมเด็จพระวันรัต (ทรัพย์ โฆสกมหาเถร) เป็นองค์อุปถัมภ์